تحلیل فضایی_ زمانی سرقت مسکونی در شهر زاهدان

هدف از این مطالعه تحلیل فضایی _ زمانی الگوهای سرقت مسکونی شهر زاهدان در دوره زمانی 1/1/86 تا 1/1/87 می باشد. تحلیل ها با استفاده از دو مقیاس کانون های جرم خیز و حوزه های سرشماری و با الهام از قانون اول توبلر در جغرافیا، "هرعارضه ای به عارضه دیگر وابسته است و عوارضی که به هم نزدیک ترند بیشترین تأثیر را نسبت به عوارض دورتر بر همدیگر دارند " انجام گرفت. در این راستا از نقشه سازی جرم و آمارهای فضایی به عنوان ابزاری برای تحلیل این الگوها استفاده شد. ابتدا با بکارگیری نقشه سازی نمایش الگوهای نقطه ای جرم و بیضی انحراف معیار آنها انجام شد. تعامل فضا و زمان نقاط جرم نیز با استفاده از تحلیل نوکس بر حسب فصل نشان داد که تعامل فضا و زمان وجود ندارد اما بر حسب ساعت وقوع جرم، تابستان و زمستان دارای تعامل فضایی و زمانی هستند. همچنین مطالعه حاضر ارتباط فضایی بین سرقت مسکونی و شاخص های اقتصادی و اجتماعی (مهاجرت، مجرد، بیکاری، جمعیت و بعد خانوار) را بررسی کرد. اما جهت کشف ابعاد فضایی از تکنیک های تحلیل اکتشافی داده های فضایی و مدل سازی رگرسیون فضایی جهت پی بردن به روند تغییرات esdaاستفاده شد. سپس، موران کلی(global morans i)، شاخص محلی خودهمبستگی فضایی (lisa) ، نقشه های خوشه ای و معنی داری آنها بررسی شد. یافته های تحقیق برای رویکردهای کلی و محلی نشان داد که بین مهاجرت و سرقت مسکونی خودهمبستگی بالایی وجود دارد. همچنین از حداقل مربعات معمولی(ols)، رگرسیون وزن جغرافیایی (gwr) و وقفه فضایی بهره گیری شد. رگرسیون کلاسیک نتوانست بر اساس فرض مستقل بودن باقی مانده معتبر باشد بطوریکه باقی مانده ها دارای خودهبستگی فضایی بودند بنابراین از مدل وقفه فضایی استفاده شد که توانست تأثیر واحدهای همسایه را بر همدیگر و به عبارتی تأثیرات فضایی را به خوبی ارائه کند. چنانچه مقدار و میزان aic نسبت به ols افزایش داشت. سپس جهت مقایسه با مدل های رگرسیون فضایی از رگرسیون وزن جغرافیایی استفاده شد که این مدل توانست برتری خود را نسبت به مدل های رگرسیون فضایی و کلاسیک نشان دهد. لازم بذکر است جهت تحلیل های مذکور نرم افزارهای فضایی مانند – gwr3.0 crimestat iii - geoda0.9.5i (beta) و arcgis9.2 را بکار بردیم.